Telaşın büyülü hanesine yazılan simalar,
Ruhuna özenen bezeli gülüşler kadar büyülü,
Yüzüne gülüşen ifadeler kadar seviciydi,
Yüzüne dönüp öpmeliydi simandan.
Ama öpmedi.
Belki öpülmeliydi dudakların,
Sen gülistanda sabahlarken,
Belki geceliğine konmalıydı kanaryalar,
Kalbinin sesine karışmalıydı ötüşler,
Künalara sürülüp yeşertmeliydi güneşler saçlarını,
Ama yetişemedi Güneş.
Sevişemedi aşk,
Gidemedi,
Sevemedi,
Sevilemedi.
Cennette sevilecek çok çift var,
Suretin hazır,
Gökkuşağı renklerini hazırladı,
Ay kararlı,
Kainat emin,
Ama yetişemedi Güneş.
ERAY DEDİK